“Verschillende teams, maar dezelfde drive. “

Kapsones kweken en kwaliteiten ontdekken

Twee teamleiders, twee teams, ieder met hele verschillende medewerkers. Kan de één zijn medewerkers veel vrijheid geven, de ander is druk met observeren en instrueren. Wat deze teamleiders gemeen hebben? Hun drive om hun medewerkers een werkplek te bieden waar ze tot hun recht komen.

Rinus Stout is teamleider bij Pantar en verantwoordelijk voor terreincoaches en facilitair medewerkers bij het Amsterdam UMC. “We willen ons allemaal gewaardeerd voelen in ons werk.”

Rinus (links) met zijn medewerkers bij het Amsterdam UMC

Hoe stimuleer jij medewerkers in hun ontwikkeling?

Ik wil dat medewerkers wat kapsones krijgen over zichzelf. Ik prikkel ze om hun eigen uitdagingen aan te gaan. Iedereen heeft het recht op het maken van fouten. Ik ben er voor vragen, om hun verhaal te horen en bij te sturen. Dat betekent soms een lastig gesprek. Bijvoorbeeld bij iemand met een kort lontje voor wie een een agressiecursus misschien goed zou zijn. Of de slonzige medewerker uitleggen hoe belangrijk persoonlijke hygiëne is.

Medewerkers die potentie hebben, helpen we verder door ze certificaten te laten halen of de voorliedenopleiding aan te bieden. Het is mijn ultieme droom dat medewerkers na hun tijd bij Pantar bij een reguliere werkgever aan de bak kunnen. De periode bij Pantar is goed voor rust, reinheid en regelmaat.

Hoe ziet een gemiddelde werkdag bij het Amsterdam UMC eruit?

Elke dag beginnen we gezamenlijk. We maken een praatje, nemen de dag door en dan gaat iedereen richting zijn werkplek. Onze terreincoaches staan bij de ingang van het ziekenhuis, begroeten de bezoekers, wijzen ze de weg en attenderen mensen op het feit dat er in en rond het ziekenhuis niet mag worden gerookt. De facilitair medewerkers gaan aan de slag met het schoonmaken van de centrale pleinen en vullen de hand-desinfectiepalen. De meerwerkende voorlieden begeleiden het dagelijkse werk. Als teamleider zorg ik voor het contact met de opdrachtgever. En gedurende de dag loop ik langs mijn teamleden. Ik kijk hoe het met ze gaat en ik heb gesprekken over persoonlijke ontwikkelpunten.

Wanneer ga jij ’s avonds tevreden naar huis?

Werken is meer dan alleen uitvoeren wat er moet gebeuren. Ik laat mijn team ervaren dat ook het persoonlijke contact tussen collega’s belangrijk is. Wie is die collega met wie jij elke dag samenwerkt, wat zijn haar hobby’s, welke situaties vindt hij lastig? Hoe fijn is het als je in een groep kunt werken waar je je kwetsbaar durft op te stellen en van elkaar kunt leren?

De één noemt het eigenwaarde opbouwen, ik noem het kapsones krijgen. Uiteindelijk gaat het om hetzelfde; we willen allemaal aan het einde van de dag het gevoel hebben dat we van meerwaarde zijn geweest in ons werk. En als iedereen dan welgemeend ‘tot morgen’ zegt, dan ben ik tevreden.

Peter van Gils is teamleider ontwikkeling bij de afdeling Industrie op Kriekenoord. Hij begeleidt 30 medewerkers. Veelal mensen met meervoudige geestelijke/lichamelijke beperkingen of psychische en gedragsproblemen. ‘Het is mijn business dat mensen gelukkig zijn op hun werkplek.”

Peter in één van de hallen op locatie Kriekenoord

Wat is het mooiste aan jouw werk als teamleider?

Ik vind het elke keer weer mooi om kwaliteiten uit mensen te halen, waarvan ze zelf niet wisten dat ze die in zich hadden. Zo had ik een 63-jarige voorman in mijn team die nog nooit een computer had aangeraakt. Ik heb hem gestimuleerd om eens te beginnen met het invoeren van lijsten voor een klant. Letter voor letter, cijfer voor cijfer is hij ze heel langzaam gaan invoeren. Drie maanden later kocht hij een computer en is hij ook wat gaan doen voor de sportclub waar hij in het bestuur zat. Hij was helemaal blij en vertelde me dat hij nu eindelijk iets te doen had, als hij straks met pensioen zou gaan.

Hoe ziet jouw werkdag er meestal uit?

Ik richt me op de ontwikkeling van vaardigheden van onze medewerkers. ’s Ochtends bespreken we met de voorlieden welke orders er liggen. Dan geef ik aan welke medewerkers op een bepaalde vaardigheid ontwikkeld moeten worden. Ik heb vandaag bijvoorbeeld twee medewerkers die in een traject zitten en waar we moeten weten of ze werk kunnen doen waarbij sorteren en tellen belangrijk is. Ik instrueer de voorlieden hoe zij deze medewerkers een opdracht moeten geven en observeer de uitvoering. Begrijpen ze de opdracht, vragen ze zo nodig hulp? Dat zijn belangrijke observaties om te bepalen of iemand naar de reguliere arbeidsmarkt zou kunnen.

Ik voer gesprekken met medewerkers met wie het allemaal even niet zo lekker gaat, bel collega’s die ziek thuis zijn en begeleid voorlieden bij lastige situaties op de werkvloer.

Wat vind jij belangrijk bij het ontwikkelen van medewerkers?

Uitgangspunt in mijn werk is dat iemand gelukkig moet zijn op de werkplek, dat is mijn business. En als ze dat niet zijn, dan ga ik op zoek naar een plek waar iemand dat wel kan zijn. Dat betekent voor die ene medewerker dat hij misschien beter naar de dagbesteding zou kunnen. En voor de dame die haar oude baan bij een wasserij zo miste, ging ik op zoek naar een nieuwe wasserij waar Pantar mee samenwerkt. Tot haar pensioen belde ze me wekelijks om te vertellen hoe gelukkig ze was. Ik denk altijd in oplossingen.

#waardeinwerk

Bekijk hier onze andere inspirerende #waardeinwerk verhalen.