Erwin van de Berg, voorman bij Groen
“Groen zorgt voor ontspanning”
Zittend aan een plastic tuintafel bij de Pantarkeet op een verlaten parkeerterrein in Osdorp, kijkt Erwin terug op de documentaire ‘Code Groen’. “Er is wel weinig beeldmateriaal overgebleven na vier dagen filmen”, zegt hij lachend. Maar hij vindt het prima zo. “Het belangrijkste wat ik wilde zeggen zit erin.”
In de documentaire vertelt hij over het gevoel van vrijheid dat het werken in het groen hem geeft. En waarom die vrijheid zo belangrijk is na het harde leven dat hij heeft gehad. “Doordat ik achttien jaar geleden een baan kreeg, kon ik mijn leven veranderen.”
Ontspanning
Elke dag, weer of geen weer, verzamelen Erwin en zijn ploeggenoten op deze parkeerplaats. “Ik ben een soort voorman, maar ik heb niks met functies zoals baas. Een hond heeft een baas.” Rondom de keet staan mooie plantenbakken, een gezellig zitje en in de struiken een Boeddhabeeld. “Ik weet van alle planten en bomen hier de naam en ook de Latijnse”. Hij laat een filmpje zien van zijn eigen dakterras dat ook vol staat met planten en struiken. “Groen zorgt voor ontspanning.”
Beperking
Het zijn woorden die in eerste instantie niet lijken te passen bij deze Amsterdammer die ooit bij Pantar begon vanwege zijn korte lontje, zoals hij het zelf zegt. “Inmiddels heb ik geen psychische beperkingen meer, maar vooral lichamelijke.” Hij somt alle kwalen op waar hij last van heeft. Maar eigenlijk gelooft hij niet in beperkingen. “Iedereen heeft toch wel wat?” Samen met zijn teamgenoten lacht hij zich rot om de brieven die ze van het UWV krijgen, over hoe beperkt ze zouden zijn. Ze begrijpen er vrij weinig van. Ze werken toch? Voor hetzelfde geld hadden ze ook op de bank kunnen blijven zitten en een uitkering ontvangen.
Kwaliteit
Het zou volgens Erwin mooi zijn als de mensen in de buurt waar ze dagelijks werken zich dit ook wat vaker zouden realiseren. “Dat ze niet denken dat we een stelletje mongolen zijn of een taakstraf hebben en papierprikkers zijn. We leveren kwaliteit. We onderhouden de perken, snoeien bomen en houden de trambanen vrij van onkruid. Sommige mensen schreeuwen dat we het grof vuil moeten opruimen. Dan probeer je ze uit te leggen dat wij niet van ‘grijs’ zijn. Toen ik nog een kort lontje had, zou ik dan een woedeuitbarsting hebben gehad”, schaterlacht hij. “Maar sinds de cursus ‘Emotie de Baas’ laat ik ze uitrazen of loop ik weg.” Gelukkig heeft hij ook genoeg positieve verhalen over buurtbewoners die ze koekjes of ijs brengen.
Rust
Zijn leuke vaste ploegje collega’s, het werken met planten, onder de mensen zijn. Het zorgt er allemaal voor dat Erwin nooit met tegenzin richting de keet gaat. “Ik hoop dat de documentaire laat zien hoe goed we het hier hebben bij Pantar. En dat het mensen die in de goot liggen, aanspoort om weer op te krabbelen. Hier kun je in alle rust jezelf weer opbouwen.”
